Një reflektim i nevojshëm mbi kulturën e mikpritjes në aktivitetet publike.

Nga: Mimoza Rexhvelaj!

Në çdo organizim me përmasa rajonale apo ndërkombëtare, kujdesi ndaj të ftuarve nuk është formalitet. Është vlerë!

Të ftuarit janë të gjithë të barabartë. Janë njerëz që kanë zgjedhur të lënë angazhimet e tyre për të ndarë kohë, dije apo përfaqësim me ju.

Respekti për praninë e tyre fillon me mirënjohjen dhe vazhdon me mënyrën si trajtohen. Pritja e barabartë, përkujdesja elementare, një kafe ose një gotë ujë pas aktivitetit nuk janë “detaje”. Janë minimumi që ruan dinjitetin e ftesës dhe të mikpritësit.

Në vende me përvojë të gjatë në kulturën e organizimit, është e zakonshme që ftesa të përfshijë edhe mbulimin e shpenzimeve. Nëse kjo s’mund të realizohet, të paktën të mos cënohet barazia dhe dinjiteti.

Traditat e Alpeve kanë qenë të pasura në bujari dhe nderim. Mos t’i zëvendësojmë me sjellje që i ngjajnë më shumë interesit, sesa shpirtit!