nga Lenie Aliko Shkurtaj
-Malet e Vetëtimës…
Këto male shtrirë viganë
Çfarë historishë mbanë
Legjendat që kanë ku janë
Nga kohët vallë u thanë*!?
Në çdo burim e çdo shpellë
Historia është mbjellë
Gurët që janë bërë kështjellë
Nga Neoliti, tek ne erdhë!
Në çdo val e çdo rrëpirë
Kush i shkel i di më mirë
Malet shkrepin vetëtimë
Dhe flasin me Perënditë!
Erë çaj e trëndelinë
Kush u njohu bukurinë
Kush ju a preku magjinë
E fitoi përjetësinë!
Malet rrijnë hijerëndë
Heshtja i mbulon ngaherë
Për ata trimat e rëndë
Që u vranë ku kishin lerë!
Këto male kryelartë
Rrufepritës vetëtimash
Gurrat plot zëra çobanësh
Gurët mbushur emra trimash…
Lenie Aliko Shkurtaj
*: thanë- u treguan në breza.
Leave a comment